ارزیابی پتانسیل ریزش ترانشه‌‌ جاده های جنگلی (مطالعه موردی: حوضه آبخیز 46، شمال ایران)

  شبکه جاده‌ها اساس تولید مدرن و پایدار جنگل‌های هیرکانی هستند. این‌ جنگل‌ها اغلب در مناطق پرشیب و کوهستانی واقع شده‌اند، بنابراین پس از ساخت جاده، همواره احتمال وقوع ریزش ترانشه‌های جاده وجود دارد. ارزیابی میزان این احتمال در زمان طراحی و ساخت جاده‌ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. در پژوهش پیش‌رو با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی ریزش ترانشه‌های جاده مورد ارزیابی قرار گرفت و احتمال وقوع ریزش ترانشه در چهار طبقه‌ بدون ریزش، ریزش کم، ریزش متوسط و ریزش زیاد دسته‌بندی شد. نتایج نشان داد که ریزش کم با 39/8 درصد بیشترین احتمال وقوع و ریزش زیاد (31/3 درصد) کمترین احتمال وقوع را داشته‌اند. این مدل در پیش‌بینی احتمال وقوع ریزش متوسط و عدم وقوع ریزش به‌ترتیب کمترین (78/6 درصد) و بیشترین صحت (92/6 درصد) داشت. بررسی عامل‌های مؤثر در احتمال وقوع ریزش ترانشه‌ها نشان داد که به‌ترتیب زاویه ترانشه نسبت به سطح افق، شیب طبیعی عرصه و ارتفاع ترانشه بیشترین تأثیر و جنس خاک و تعداد درخت تا شعاع 10 متری محل اندازه‌گیری ریزش، کمترین تأثیر را در وقوع ریزش داشته‌اند.